بَپیسّه و بلقاشته
به نام خدا. این دو لغت از اصطلاحات رایج مردم منطقه و روستای دارابکلاست. بپیسّه یعنی پوسیده و وشیل شده. بلقاشته یعنی عالی و پُخته و رسیده و حلاله.
این دو کلمه ی محلی هم در محاوره ی عادی روزمرّه مصرف می شود و هم در متلک ها و لُغُزها و زهر و زخم زدن های این و آن به آن و این.
از هر کس و به هر چیزی که بد دارند به آن می گویند: هی بَپیسّه.
و به هر چیز و هر کس خوش دارند با لحن خوش و لب و لوچه ی لوچ شده می گویند: هوووو بِلقاشته.
عکس انارتُرش بالا، یک نماد دقیق برای درک درست و ملموس واژۀ بِلقاشته است. انار بِلقاشته ی دارابکلا، عکسی ست زیبا و دلرُبا که 9 آبان 1395 توسط جناب یک دوست ثبت شد. تا لغت بعد خداحافظ.