لاک و کیل لاک

لاک و کیل لاک

این لغت در دارابکلا به ظرفی اطلاق می شد که با کُندۀ چوب ساخته می شد و بسیار پُرکاربرد بود از جمله:

1- در آن خمیر تَندیرنون می مالیدند و بعد گوشه ای زیر پتو یا گلیم جاسازی می کردند تا خمیر فطیر نگردد و خوب، پُخت آید.

2- از جهیزیه های زنان در قدیم بود. با ظروف مسّی و برنجی هم ردیف بود.

3_ کیل یعنی کیلوکردن و وزن نمودن، و کیل لاک، لاکی بود برای پمون کردن گندم و جو و آرد وکانجی و نخود. پمون، مخفف پیمانه است.

الان اگر به دخترهای امروزه روز بگویید این لاک و کیل لاک کادوی من برای جهیزیه ات؛ تا عمر دارند؛ می نشینند گوشه و هی فیسینگ فیسینگ می کنند و می گویند:

ساید بای ساید می خوام.

سامسونگ می خوام.

سند آپارتمان شش دونگ می خوام.

سفید امضای چک پول می خوام.

لاگ و لَوه و جاجیم و گلیم را می خوام چیکار!

بگذرم و بگویم که عکس لاک را هم از عبدی گرفتم و جیم فنگ...

(دامنه دارابکلا)